په‌یوه‌ندیپه‌رتووکخانه‌ئێمهلینکئه‌رشیفنووسه‌رانده‌سپێک


هه‌ر پاییزانه‌.


هۆشه‌نگ شێخ محه‌مه‌د

ئاى له‌ تۆ كه‌ پاییزانه‌ ده‌بارییه‌ سه‌ر نیگا و شعر و ده‌فته‌ره‌ كۆنه‌كانى عومرم
ئاى له‌ من كه‌ به‌هارییانه‌ ئه‌رِژیَمه‌ ناو ژیان و چه‌مه‌كان پرِ ئه‌كه‌م له‌ بۆنى كتیَب

ئاى له‌ ئیَمه‌ و له‌ میَژووى یاخیبوونى كۆتره‌ شینكه‌كانى دنیا له‌ ژیان
له‌ یاخیبوونى گیاندان به‌ دنیا و ، ژیانكردن له‌ ئاسۆى كتیَبه‌كاندا

وه‌ك هه‌ناسه‌ له‌ناومدا چوزه‌ره‌ ده‌ركه‌یت، بۆ من و دنیا

من چه‌ند روحم ئه‌وىَ بۆ خۆشه‌ویستیت ؟ من چه‌ند دنیام ئه‌ویَت بۆ خویَن رشتن؟
من چه‌ند جه‌نگ به‌رپا كه‌م تا به‌تۆ بگه‌م ئه‌ى به‌خته‌وه‌ریم؟!

من و تۆ وه‌ك هه‌وا به‌ده‌ورى گوڵه‌ هیرۆیه‌كدا خول ئه‌خۆینه‌وه‌ و
له‌گه‌مه‌یه‌كى منداڵیدا ئه‌كه‌وین به‌ده‌مدا و بۆنى خاك و خویَن ئه‌پژیَته‌ لووتمانه‌وه‌
به‌رووناكى روحیَكى شاد ئه‌گه‌رِییَنه‌وه‌ ناو پیَچه‌كانى ته‌له‌فۆنیَكى دوور و تۆز و غوبارى یادگاره‌كان له‌ جلمان ئه‌ته‌كیَنین

وه‌ره‌وه‌ بۆ دواجار له‌ناوتدا عه‌شقیَك بكه‌م له‌ پاكیزه‌یى په‌رِه‌كان نه‌رمتر
بگه‌چڵیَمه‌ سه‌ر په‌رچه‌مه‌كانت و وشه‌ و حه‌رفم له‌ ده‌نگتدا فه‌نا كه‌م

تۆ ئه‌ى قامه‌تى جوانى و بۆنى هه‌واپژانى جاویدانى له‌ دڵمدا
برژىَ به‌سه‌ر دنیا و روحى ئه‌م تراژیدیا بىَ هه‌نجه‌ته‌دا

له‌م دینه‌دا كانیاوى حه‌ز ناته‌قیَت و ئه‌بیَت له‌ئایه‌تى دیكه‌دا خۆ ئینتحار كه‌م
له‌م تیرۆره‌ى گیانه‌دا، به‌په‌له‌ به‌دووى عومرى سۆفییه‌كدا ده‌فهه‌ڵگرانه‌ به‌دووى خودایه‌كى وه‌ك تۆ رابكه‌م و
له‌هه‌ورازى شه‌رِیَكدا عه‌شق به‌رپاكه‌م.
عه‌شقیَك گیانم ببا و ژیان بدا له‌ دنیام.